ثواب كسي كه خرده نان را از زمين بردارد و بخورد
عَنْ عَلِيٍّ(ع) أَنَّهُ قَالَ: «مَنْ وَجَدَ كِسْرَةَ خُبْزٍ مُلْقَاةً عَلَى الطَّرِيقِ فَأَخَذَهَا فَمَسَحَهَا ثُمَّ جَعَلَهَا فِي كَوَّةٍ كَتَبَ اللهُ لَهُ حَسَنَةً وَ الْحَسَنَةُ بِعَشْرِ أَمْثَالِهَا فَإِنْ أَكَلَهَا كَتَبَ اللهُ لَهُ حَسَنَتَيْنِ مُضَاعَفَتَيْن»؛[1]
از على(عليه السّلام) نقل شده كه فرمود: هر كس خرده نان در راه افتاده را بيابد، و آن را بردارد و خوب پاك كند و در شكاف ديوار نهد، خدا برايش يك حسنه مينويسد و يك حسنه ده برابر باشد و اگر آن را بخورد، خداوند برايش دو حسنه مضاعف مينويسد.
رفتار خدا با كسي كه بخواهد او را عذاب كند
قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص): «إِنَّ اللهَ تَعَالَى يَقُولُ . . . وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَا أُخْرِجُ عَبْداً مِنَ الدُّنْيَا وَ أَنَا أُرِيدُ أَنْ أُعَذِّبَهُ حَتَّى أُوَفِّيَهُ كُلَّ حَسَنَةٍ عَمِلَهَا إِمَّا بِسَعَةٍ فِي رِزْقِهِ وَ إِمَّا بِصِحَّةٍ فِي جِسْمِهِ وَ إِمَّا بِأَمْنٍ فِي دُنْيَاهُ قَالَ فَإِنْ بَقِيَ عَلَيْهِ بَقِيَّةٌ هَوَّنْتُ عَلَيْهِ الْمَوْتَ حَتَّى يَأْتِي وَ لَا حَسَنَةَ لَهُ فَأُدْخِلَهُ النَّار»؛[2]
پيامبرخدا(ص) فرمود: خداوند متعال ميفرمايد: به عزت و جلالم سوگند، هرگاه بخواهم بندهاى را عذاب كنم، او را از دنيا نميبرم مگر اينكه جزا و پاداش كردار نيك او را در همين دنيا به وى ميدهم؛ يا به وسيلهى وسعت رزق و روزى يا به وسيله تندرستي و يا آسايش و راحتي در زندگي، پس اگر باز هم چيزى باقى ماند، مرگ را بر او آسان گردانم تا اينكه بر من وارد شود در حالي كه او را حسنهاى نباشد، سپس او را داخل آتش كنم.
اثر تحقير ديگران بخاطر فقر و تنگدستي
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللهِ(ع) قَالَ: «مَنِ اسْتَذَلَّ مُؤْمِناً وَ اسْتَحْقَرَهُ لِقِلَّةِ ذَاتِ يَدِهِ وَ لِفَقْرِهِ شَهَرَهُ اللهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَى رُءُوسِ الْخَلَائِق»؛[3]
حضرت صادق(ع) فرمود: هر كس مؤمنى را به خاطر فقر و ندارى، تحقير كند، خداوند روز قيامت او را در برابر تمام مردم رسوا ميكند.
[1]. بحارالأنوار 63: 431.
[2]. ارشاد القلوب 1: 182.
[3]. الكافي2: 353.